Kein geloel | Column | Carlo Schneider

Ernst Happel, kent u um nog? Er wordt wat afgeluld in farmaland. Is dat nou echt allemaal nodig en levert dat ook wat zinnigs op?

Ik zal wel geen vriendjes maken met deze column en doe ook eigenlijk niet aan verzoeknummers maar soms…
Ga er dan maar voor zitten. Al dat geouwehoer levert zelden wat op. Zo heb je bijvoorbeeld bij de ketens clustermanagers of regiomanagers of hoe ze ook heten mogen. Dat zijn meer dan eens prototypes van bureau-apothekers. Ze vergaderen, vergaderen en vergaderen. Ze werken met spreadsheetjes, lijstjes and so on. Het enige doel is de collega’s die met 2 poten in de drek staan het leven nog zuurder te maken. Ze motten dit en ze motten dat. Geld gedreven en te vaak niet zorggedreven. Doe het nou 1 keer lekker zelf. Draai nou zelf eens een dagje mee op de werkvloer in plaats van de hoge heren bureaucraten nitwits na te papegaaien. Maar eigenlijk zijn ze voor de welwillende collega’s een complete sta in de weg en zijn ze een vorm van kostbare tijd- en energieverspilling. En houd op met die onzin over van elkaar leren. Mag ik ff langs komen? Waarom dan? Het is langskomen om het langskomen. Even politieagentje spelen. Rot op zeg. De werkezels hebben het druk genoeg op de werkvloer en dan ook weer een assistente afvaardigen naar het zoveelste zwetsoverleg. Meerdere maandelijkse overlegvormen. Bezopen. Apotheekketens zijn de dood in de pot voor de farmacie van binnenuit. Het slechtste wat er ooit is ontstaan. Nog nooit wat fatsoenlijks uit voortgekomen. Ook niet op bestuurlijk niveau.

Dan heb je nog de apotheekformules. Bijeenkomstje hier, bijeenkomstje daar. Komt er weer een nietszeggend verhaal op Linkedln voorbij. Hebben jullie nou echt niets beters te doen? En die hoge omes maar bla bla bla roepen vanwege het volgende congresje ergens in het buitenland. Joh, vooral doen die snoepreisjes. Levert echt zinnige info op voor het klootjesvolk in Nederland dat de benen onder zijn lijf of haar uit loopt. Doe het gewoon stiekem, dan irriteert het werkvolk zich tenminste niet mateloos aan die activiteiten. 
Ik, zei de gek zelf, ga nooit meer ergens heen. Voegt echt niks toe. Gewoon van 8 tot 18 uur op de werkvloer. geen lid van formule of keten. Zouden meer collega’s moeten doen. Wij zoeken trouwens een 2e apotheker. Een gedreven apotheker met humor.

Verder zijn er praatclubjes tussen KNMP en verzekeraars, ZN en Joost-mag-weten-wie allemaal nog meer. Over geneesmiddeltekorten, administratieve lasten. Zo hadden we de Ontregel-de-zorg-sessies,  het overleg over niet leverbare geneesmiddelen dat al 5 jaar bestaat. Ik word er echt niet moedeloos van hoor. Het is gewoon business as usual maar ziet nou niemand in dat dit eindeloze geloel compleet vruchteloos is. 
Nu roept iedereen weer wat over popi-onderwerpen zoals laaggeletterden of over de green deal in de zorg. Duurzame zorg, 132(!) partijen sloten aan. Zie je het kijk-mij-nou-geleuter al voor je? Weer een vergadercircuit erbij. Ondertussen gaat er gezellig arbeidstijd verloren en doet iedereen toch zijn eigen ding. Nu ff goede sier maken dat je ook van de partij bent maar daadwerkelijke inspanningen. Ga weg.

Aan de telefoon word je overspoeld met allerhande privacystatements van farmabedrijven als je die belt. Eindeloos eindeloos duurt dat geneuzel. Hoe het anders kan: onlangs een fabrikant met als optie om die info niet te horen, kies 2. Echt fantastisch.
Vorige week is een nieuwe praatclub opgericht. Om medicatie incidenten terug te dringen. Liefst 50 organisaties doen mee. Nu is er zoiets als de ketenafspraak medicatie overdracht in de zorg. Wat moeten we hier dan mee? Van 2e naar 1e lijn is de grootste boosdoener. ICT GGZ is desastreus, ontslagberichten uit een WLZ-instelling is altijd lastminute werk. Overdracht is k-met-peren danwel k-met-een-rietje. Waar komen die kreten trouwens vandaan? Ontslagrecepten zijn al te vaak niet voorzien van een AMO. Kun je weer achteraan bellen omdat je medicatie mist. Vooral specialisten in opleiding maken het bont. Stoprecepten kennen vele voorschrijvers nog niet. Als nou gewoon die ketenafspraak eens nageleefd zou worden…Verder moet je niet de illusie hebben dat je de volledige gang van het geneesmiddel van apotheek tot aan, of beter in het lijf van de patient kunt beheersen. Moet je ook niet willen. En zo lang overheid en verzekeraars hun ogen sluiten voor de tientallen miljoenen doosjeswisselingen, jaaaaaah daar is ie weer, door niet leverbare medicatie en preferentiebeleid is het dweilen met de kraan open. 
Moet ik dan naakt met een sandwichbord voor de deur van VWS gaan staan? Een zelfverbranding gaat me nog net iets te ver…wellicht een Molotovje of beter een traangasbommetje. Het beleid is toch om te huilen. De lamlendigheid van verzekeraars en VWS zijn we spuugzat. En ondertussen wil de halve wereld mij hebben voor onderzoeksjournalistiek of interviews. Eerst resultaat en tot die tijd acties!

Tot slot. In de apotheek ouwehoeren we soms ook een eind weg. Het gros van ons team kampt in meer of mindere mate met overgangsklachten. De dames hebben het dus snel warm. In de Telegraaf, boeiuh, viel onlangs te lezen dat vrouwen productiever zijn bij hogere temperaturen. De airco gaat bij ons dus niet meer aan. Dat draagt mooi bij aan duurzaam ondernemen.

Hoe vaak moeten we het nog zeggen, praatjes vullen geen gaatjes, #nietlullenmaarwerken. Daar is ons land groot mee geworden.

Kabouter Plop: jij praat te veel

Bron: apotheekkennisbank | Carlo Schneider

Advertentie