Je blijft je soms nog steeds verbazen over de alledaagse werkelijkheid in de apotheek. Zelfs met tientallen jaren ervaring.
Als apotheekmedewerker kun je natuurlijk het verkeerde vakje aankruisen. Dan heb je de verkeerde patiënt of het verkeerde geneesmiddel of sterkte. Als dokter kan je dat ook overkomen. Als je geluk heb, nou ja, wordt dat in de apotheek hersteld. Of op basis van een patiëntengesprek, bij een eerste uitgifte of op basis van onderbuikgevoel. Onlangs hadden we er weer drie. Medisch specialist schrijft middel voor tegen laten we zeggen aandoening buiten zijn eigen vakgebied. Euuh. Toch maar even bellen voordat ik iets ga bestellen. De eerste 6 letters waren hetzelfde, mercap, daarna niet meer. In het andere geval Relvar in plaats van Relpax of wat dacht je van darunavir in plaats van dabigatran…… Oh, ach dan is het verkeerde vakje aangekruist. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En we gaan weer over tot de orde van de dag. Als de apothekerassistentes er niet zouden zijn….
Laatst liet een patient weten dat de cardioloog had gezegd dat ik mij niet met zijn beleid moest bemoeien. Kon er wel om lachen. Het voorgeschreven medicament was zo absurd gedoseerd dat ik maar heb geadviseerd dit ook even met de huisarts te bespreken. Er zijn trouwens ook cardiologen die blij zijn als je belt. Afgelopen maand meerdere NOAC’s naar beneden bijgesteld.
Zorg verlenen is een aparte tak van sport. Opvoeden van patienten hoort daar ook bij. Dan komen we dag voor de vakantie om nog ff een medicijn op te halen waarvan ze weten dat we het moeten bestellen. Reteduur. En dan stennis schoppen. Ja doei. Een keer in de 2 weken is grote baxterdag. Dan komen ze de rolletjes halen. Die rolletjes moeten bijdragen tot beter gebruik van de medicatie. Denk je. Toch zijn er mensen die er echt een potje van maken. Komen gewoon 2 weken niet. Waarop de assistente zegt: we gaan de rol stoppen want dit heeft geen zin zo. De man was verbluft en nu komt ie braaf. Hopelijk eet ie de pillen ook op.
Ieder jaar in november prikken we de bloedglucose voor de liefhebbers. Nu was er dus iemand, bekend met stevige hart-en vaatziekten, bij wie wij tot 2 keer toe een nuchtere waarde van 20 constateerden. Hij verbood ons dit aan de dokter te vertellen. Daar sta je dan met je AVG. En als het niet waar is. Twee maanden later kwam het receptje voor metformine. Ik heb toch naar jullie geluisterd was de lachende boodschap.
Soms gaat het fout. Therapietrouw drie keer niks. Aankaarten dus. Nou ik heb mijn leefstijl aangepast, eet gezonder, gebruik voedingssupplementen, doe meer aan beweging. Er kan best wat van de medicijnen af. Dat gebeurt op eigen houtje. En dan helaas pindakaas. Een half jaartje later, hartinfarct, bypass, stent. Aan ons heeft het niet gelegen. Het patientenvolkje moet soms even wakker geschud worden. Als dank daarvoor kreeg een van de dames onlangs een bossie bloemen: omdat je altijd zo goed voor me zorgt.
Eind vorig jaar zijn we gestopt met bereiden. Kostte 100 keer meer dan het opleverde. We hadden feitelijk nog 1 serieuze capsulebereiding. Dat kunnen we uitbesteden. Kost echter ruim 300 piekkies per kwartaal en wordt niet vergoed. Zelf maken was 25 euro per 3 maanden. De patient is door de neuroloog op iets anders omgezet. Kwaliteit van leven nu ver onder de maat. En de nieuwe medicatie kost ook een veelvoud. Lange leve de BV Nederland. U zoekt het maar uit met uw verzekeraar.
Vanuit het AVL kregen wij het verzoek tot levering van een bepaalde medicatiecassette. Voor de laatste week van deze nog heel jonge vrouw. Blijkt niet vergoed te worden, 250 euri. Maar eens even de verzekeraar bellen. Neen inderdaad, of ik maar even een terminale machtiging wilde aanvragen. Zo geschiedde maar denk niet dat je wat terughoort. Vlak voor de factuurgang ff gebeld. Ja was toegekend. Waarom hoor ik dan niks. Daar kwam natuurlijk geen fatsoenlijk antwoord op anders dan dat de machtiging waarschijnlijk naar de verzekerde was gestuurd. Denken ze nou echt dat die dat gelezen heeft?
De verzekeraars zijn bang dat de verzekerden via een omweg de rekening krijgen voor de overheidsmaatregel volgend jaar om de vergoedingen te verlagen. Prijzen zouden niet omlaag gaan, nog meer medische noodzaak discussie. Premie moet dan omhoog omdat de verzekeraars de rekening krijgen voor de eigen bijdrages die gemaximeerd is op 250 euro. Ja allemaal waar. Echter is het ook zo dat de verzekeraars verdienen aan het preferentiebeleid door geheime afspraken. Edoch krijgen zij meer betaald door de overheid voor hun risicopatienten want die is gebaseerd op de officiele taxeprijs. Krokokodillentranen en hypocriet. Daarnaast zijn er preferenten die duurder zijn dan dan het gemiddelde. Leg dat dan maar weer eens uit aan je verzekerden in plaats van ons dat laten te doen.
Het nieuwe jaar was bij uitstek geschikt om maar weer eens wat strenger te worden inzake preferentiebeleid. Eigenlijk wil bijna iedereen gewoon het verschil bijbetalen. Geachte verzekeraars: het enige wat de patient wil is zijn of haar vertrouwde pillendoosje. Wees nou eens transparant met die onderhandse prijzen en maak dit mogelijk. De verzekerde is tevreden, de apotheek kan weer over tot de normale werkzaamheden.
Tot slot de afgelopen maand nog 2 keer mot gehad met een collega. Eenmaal in Groningen en eenmaal in Amsterdam. In beide gevallen betrof het een door overmacht verzoek tot levering van een paar pillen danwel een injectie. Het was niet mogelijk anders dan via een huisartsenpost een receptje te regelen. In beide apotheken: ik MOET eerst een receptje hebben. Geen land mee te bezeilen, het recept achteraf kon ook niet. Regeltjes, regeltjes. Klantgerichtheid en zorgverlening is aan sommige apotheken echt niet besteed.
Bijna vergeten, de mondkapjesneurose. We werden vorige week gebeld uit Hong Kong. Heeft u ze nog? Ja hoor. Deze week worden ze opgehaald -).
De happy activist, tot in de pruimentijd.
’t Schaep met de 5 pooten: We benne op de wereld om mekaar te helpen nietwaar
Carlo Schneider
Laren Nh
Bron: apotheekkennisbank
Apothekersassistenten 